Interview cultuurcoach Djodjie Rinsampessy: ‘Kunst en cultuur is wat we met elkaar gemeen hebben’
Djodjie Rinsampessy is cultuurcoach bij welzijnsorganisatie Vaart Welzijn in de gemeente Assen (Drenthe). Djodjie zet zich in voor alle inwoners in de gemeente, met in het bijzonder aandacht voor inwoners die drempels (zouden kunnen) ervaren om aan cultuur deel te nemen: nieuwkomers, jongeren, alleenstaanden en inwoners in armoede. Hij maakte veel sociale en mentale impact met o.a. zijn eerste project, het festival ‘Peelo Kleurt’ en het jongerenproject ‘Die Ken Ik’. Daarbij kregen buurtbewoners uit de wijk Peelo en jongeren in Assen de kans om hun eigen evenementen te organiseren. Djodjie voltooide recent nog de opleiding ‘Bruggenbouwer in cultuur’ bij Hogeschool Windesheim in Zwolle.

Kun je jezelf nog eens kort voorstellen?
“Mijn naam is Djodjie Rinsampessy, ik ben cultuurcoach in Assen sinds eind 2022. Ik werk voor 9 wijken en heb 3 doelen: kunst en cultuur introduceren bij bewoners, cultuuraanbieders meer betrekken bij de bewoners en de organisatie waar ik voor werk onderdeel te laten zijn van mijn projecten.”
Hoe zet jij je als cultuurcoach in voor sociale en mentale impact?
“Ik werk vooral veel samen met buurtwerkers, want zij weten ook wat er speelt in de wijken. Mijn belangrijkste doelgroep is de bewoners, die zet ik altijd centraal. Maar de samenwerkingspartners (zoals diverse cultuuraanbieders) zijn óók van belang. Hoe zorg ik ervoor dat kunst en cultuur meer op de voorgrond komen te staan bij al die doelgroepen? Dat kost tijd. Ik zet graag terugkerende projecten op, zodat ze een positie en bekendheid krijgen in de wijk.
Een voorbeeld is Peelo Kleurt, een festival dat in 2026 haar vierde editie krijgt en waar mensen uit de wijk samenkomen. Bewoners met creativiteit, die kunst en cultuur laten zien. Alleen het meedoen is al heel belangrijk. Je ontmoet anderen en kun jezelf uiten. Zo is er een vrouw met een lastige achtergrond, die haar ei kwijt kan door op te treden op dit festival. Een ander voorbeeld is een Turkse kunstenaar die zijn muren gebruikt als doek. Hij werd eerst als problematisch gezien, maar door met hem in gesprek te gaan hebben we samen een workshop opgezet. Daarin is hij met medebewoners aan de slag gegaan, waaruit ook weer een nieuwe schildersgroep is ontstaan waar hij lid van is. Kunst en cultuur is in dit soort situaties een middel om mensen met elkaar in contact te brengen, vanuit het eigen talent of eigen kennis. Op die manier maak je impact.”
Wat heb je nodig om cultuurcoach te zijn?
“Sowieso geduld, omdat je mensen moet overtuigen van je werk. Je moet de verbinding aangaan en associatief kunnen denken. Toen de vacature geplaatst werd, werd ik gevraagd voor de sollicitatiecommissie. Ik heb toen gezegd ‘nee, ik ga zélf wel solliciteren’. Want je moet de stad kennen, de buurten kennen en óók daadkracht hebben om er iets moois van te maken. En vooral goed luisteren naar bewoners. Ik zoek altijd naar het draagvlak van een bredere groep, niet van het individu.”
Zou je iets meer kunnen vertellen over het project ‘Die Ken Ik?’
“Dat is ontstaan toen ik kennismaakte met Kaytlin. Zij had het idee dat er weinig georganiseerd werd voor jongeren in Assen. Ze zitten allemaal op Instagram, waar ze contact hebben met elkaar. En dus over elkaar zeggen ‘die ken ik’, terwijl dat niet echt zo is. Daarom is dat de naam van het project. Samen met Matheus Pattinasarany van North Art Label, een jongerengroep in Assen, hebben we een eerste muziek- en spelletjesavond georganiseerd waar ongeveer 15 jongeren op afkwamen.
De tweede editie was een spoken word avond, met ongeveer 40 jongeren. En de keer erop kwamen er 60 jongeren samen. Zo groeit het steeds verder. De volgende sessie willen we samen met muzikanten vormgeven, daar zijn we nog mee bezig. Het gaat echt om het samenbrengen van mensen en het beleven van kunst en cultuur.”

Je voltooide onlangs de opleiding ‘Bruggenbouwer in cultuur’. Wat heeft je dat gebracht als cultuurcoach?
“Heel veel. Ik heb inmiddels een hoop werkervaring opgedaan, dus ik wist vooraf niet goed wat ik kon verwachten. Maar ik had hele leuke medestudenten en docenten, die mijn voortgang scherp in de gaten hielden en stimuleerden. Ik heb ook waardevol commentaar gekregen. Een docent zei me: ‘je hebt heel veel ervaring en dat is ontzettend belangrijk, maar wat is ervaring als je niet reflecteert?’. Dat vind ik een mooie les, want je moet altijd zelfreflectie hebben om te groeien.
Ook inhoudelijk heb ik er veel aan gehad. Zo weet ik bijvoorbeeld meer over subsidiefondsen. En nog een belangrijke les, is dat je altijd moet geloven in de doelen die je zelf voor ogen hebt. Dan gaan anderen vanzelf met je mee. Samenwerking lijkt vaak een vanzelfsprekend iets, maar je moet erin investeren omdat iedereen toch een andere visie kan hebben hierop. Een tussenevaluatie is daarom geen overbodige luxe.”
Wat betekenen kunst en cultuur voor jou als persoon?
“Alles. Het betekent alles voor mij dat ik kunst en cultuur mag gebruiken als middel en ik ben gezegend dat ik dat mag doen. Ik geniet, ervaar, ontmoet, verbind, associeer en ontwikkel. Daarom deel ik dit graag met andere mensen, omdat we kunst en cultuur met elkaar gemeen hebben. Kunst en Cultuur: dat ben jij…en ik!”
Reageer (je reactie verschijnt na goedkeuring, vanwege spam)