“Ik ben Elise van der Laan, en ik ben sinds 2021 cultuurcoach bij Sociaal Werk De Schans in gemeente Westerkwartier te Groningen. Ik ben 37 en moeder van Joris. Van huis uit ben ik theatermaker, theaterdocent en regisseur. Vanuit daar ben ik verzeild geraakt in het vak van cultuurcoach, en heb ik mijn hart verloren.”

“Ik ben geplaatst in het sociaal domein, en dat heeft een reden. De gemeente wilde heel graag ook op cultureel vlak aan de slag met de signalen vanuit Westerkwartier. Ik ben cultuurcoach voor de verenigingen en stichtingen die vragen hebben over ledenwerving, subsidies, enzovoorts. Daarnaast help ik met culturele educatieve programma’s. En ik initieer allerlei projecten op sociaal-emotioneel vlak. We gebruiken cultuur als middel om mensen zingeving te geven en hun gezondheid te verbeteren. En om te zorgen dat ze meer sociale contacten hebben en zich gezien voelen.”

“Ik denk dat hier echt de toekomst in zit. Want we leven in een hele snelle maatschappij waarin iedereen achter zijn of haar schermpje zit. Maar het is zó belangrijk dat kunst en cultuur overeind blijft, en dat je contact maakt met mensen. Ik denk ook dat in het welzijnswerk de focus anders zou mogen zijn. We kijken heel erg naar de problemen van iemand, niet naar de positieve gezondheid. Ik denk dat we vooral moeten benadrukken wat iemand allemaal wél kan en hoe je dat kunt versterken. Kunst en cultuur speelt daar een essentiële rol in. Het is in mijn ogen het beste medicijn. Kunst en cultuur maken mensen blij, geven mensen een doel en het gevoel dat ze erbij horen. Kunst en cultuur doe je samen! Als echte cultuurjunkie hoop ik dan ook mijn ‘kunst- en cultuurverslaving’ aan andere mensen te kunnen geven.”

“Ik werk veel samen met de buurtsportcoaches, maar ook met maatschappelijk werkers en buurtwerkers. Samen kijken we naar wat er speelt in de wijken en hoe we sociale impact kunnen maken. Met kunst en cultuur kun je dingen oplossen en mooier maken. Maar het gaat óók om beweging. Denk bijvoorbeeld aan de fietsroutes in onze gemeente langs geschiedenispunten en kunstwerken. Of aan de Danspaleizen: dansmiddagen voor eenzame ouderen. We proberen de domeinen aan elkaar te linken en de focus te leggen op positieve gezondheid. Het liefst op de meest creatieve manier.”

“Dat begon toen jongerenwerker, Freddy, aangaf dat we iets moesten doen voor ouders en pubers. Er was een bredere vraag in Westerkwartier over hoe je pubers kunt bereiken. Het idee werd geboren om een spreker te vragen, en daar een theatervoorstelling bij te maken. De eerste editie vertelde iemand over het puberbrein, en samen met een theatergezelschap hebben we er een theatercollege bij gemaakt. Gaandeweg kwam ik op de term ‘Pubertastisch’, omdat het mooi is hoe pubers denken en hoe hun brein evolueert. Wat dat allemaal met zich meebrengt, is fantastisch. Daar wilden we de nadruk op leggen.

Ook zijn er diverse netwerkpartners aangehaakt, zoals de verslavingszorg, de politie en de bibliotheek. En met groot succes. De eerste keer kwamen er 350 mensen op af! De afgelopen editie ging over social mediagebruik, ook een belangrijk thema voor ouders en pubers. De zaal zat wederom vol. De volgende keer gaan we waarschijnlijk meerdere avonden spelen. Het mooiste is dat het publiek een avondje uit beleeft, waar ze ook nog wijzer van worden. En waar indien nodig een vervolgtraject aan vastzit, omdat ze in contact komen met diverse partijen die ze verder zouden kunnen helpen. Inmiddels krijg ik vragen uit de omgeving of ze het concept mogen overnemen. Dat is echt een kroon op je werk!”

“Het is mijn alles. Mijn passie, mijn werk en mijn hobby. Ik leef voor kunst en cultuur. Als klein meisje begon ik al met optreden. Ik heb ook altijd gezegd dat ik iets met theater wilde doen. Inmiddels doe ik nog veel meer dan dat. Ik haal heel veel plezier en voldoening uit mijn werk, omdat ik zie wat kunst en cultuur met andere mensen doet. En dat mag ík mogelijk maken. Ik kan me ook lastig voorstellen dat mensen er niks mee hebben. Want alles om ons heen is kunst en cultuur: zelfs een Instagramfilmpje is een verhaal. En het leert je zoveel, het is zo belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Dus je hoort het al, ik kan niet anders dan hier de hele dag mee bezig zijn!”