Festivals voor iedereen

Routekaart voor toegankelijke festivals
Door corona hebben veel festivals hun plannen bij moeten stellen. Een bittere pil, maar tegelijkertijd een mooie kans om ze toegankelijk te maken voor iedereen, dus ook voor mensen met een beperking. Om festivals daarbij te helpen, publiceerde de Coalitie voor Inclusie onlangs de Routekaart voor toegankelijke festivals.
Bijgewerkt op:
Gepubliceerd:
Deel dit artikel

LKCA sprak twee betrokkenen bij de totstandkoming van de routekaart. Marieke te Poele is concert- en evenementenorganisator van buitenfestivals als Best Kept Secret, Indian Summer Festival en Tuckerville. Linda van der Zijden is fervent festivalganger en maakt gebruik van een rolstoel.

“Het gaat vooral om autonomie.”

Linda van der Zijden – festivalganger

Waarom is toegankelijkheid zo belangrijk?

Marieke: ‘Voor mij is het vanzelfsprekend. Je kiest er niet voor om van een rolstoel gebruik te moeten maken bijvoorbeeld. Als operations manager is het mijn taak dat iedereen het terrein op kan, en dat geldt dus ook voor de mensen die wat minder mobiel zijn of tegen andere beperkingen aanlopen.’

Linda: ‘Het gaat vooral om autonomie. Dat je zonder al te veel moeite een festival kunt bezoeken. Vaak zeggen mensen: “Dan neem je toch iemand mee, die helpt je wel.” Maar juist voor mensen met een beperking is zelfstandigheid heel belangrijk om jezelf te kunnen zijn. Om op een zo gelijkwaardig mogelijke manier deel te kunnen nemen aan de samenleving en dus ook aan festivals.’

Waar liep je bij festivals vooral tegenop?

Linda: ‘Je ziet al veel verandering de afgelopen jaren. Organisatoren denken graag mee om te kijken hoe ze hun festival toegankelijker kunnen maken. Best Kept Secret is daar een goed voorbeeld van: dat festival begon bij de eerste editie in 2013 gelijk met een rolstoelplatform. Maar wat gebeurde er? Mensen zonder beperking dachten: dat is handig, van daaruit kan ik het podium goed zien. Dus in een mum van tijd stond het platform vol bezoekers die er eigenlijk niets te zoeken hadden.’

‘Bij de toiletten gebeurt hetzelfde. Als er een lange rij staat, dringt er vaak iemand voor bij de toiletten voor mensen met een beperking, zich niet realiserend wat dat voor ons betekent. De plaats van de toiletten is ook belangrijk: niet te ver van het platform af en de hellingbaan ernaartoe mag niet te steil zijn. Je kunt het zo gek niet bedenken of je loopt wel ergens tegenaan. Verhogingen of goten voor kabels waar je niet overheen kunt. Scheerlijnen van tenten of grote haringen die niet praktisch de grond in geslagen zijn. Het is daarom goed om mensen die uit eigen ervaring weten waar je aan moet denken, bij de organisatie van je festival te betrekken. Zoals nu ook voor de samenstelling van de Routekaart is gebeurd.’

Wat betekent dat voor jullie, Marieke, een festival toegankelijker maken? Wat moet je ervoor doen?

Marieke: ‘De gesprekken bij de Coalitie voor Inclusie hebben ons goed over toegankelijkheid aan het denken gezet. En ook het boek van Marianne Dijkshoorn over de toegankelijkheid van festivals heeft ons enorm geholpen. Daar staan allerlei praktische tips in die je er als organisator bij kunt houden. Als je bijvoorbeeld een toilet voor mensen met een beperking bestelt, waar moet je dan op letten?’

‘Er zit natuurlijk wel een limiet aan wat je kunt doen. Je kunt toch moeilijk het hele terrein vlonderen. Voor Tuckerville waren we, voordat het vanwege corona werd geannuleerd, bezig met het optuigen van een kijkplatform bij het tweede podium, dus naast dat van de mainstage. Maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Als commerciële club hebben we niet of nauwelijks toegang tot fondsen en subsidies. Het is dus elke keer weer een afweging tussen financiële belangen en ethiek. Als je een festival voor dertigduizenden mensen organiseert, gaat er naar een kleine groep automatisch minder aandacht uit. Maar dat wil niet zeggen dat die groep minder belangrijk is. Iedereen moet zich als mens behandeld voelen.’

Linda: ‘Het zou wellicht helpen als gemeenten bij het afgeven van vergunningen eisen stellen aan festivals, dat er bijvoorbeeld een toegankelijkheidsplan is. Ik denk overigens dat de groep van mensen met een beperking die nu niet naar een festival of concert gaat veel groter is dan je denkt. Het is zo moeilijk om vooraf aan de nodige informatie over de toegankelijkheid te komen. En als je de informatie eindelijk hebt gevonden, is het festival vaak al uitverkocht.’

“Zeg gewoon wat kan en ook wat niet kan.”

Marieke te Poele – organisator

Het begint bij communicatie…

Marieke: ‘Ja, ik kan alle festivals een toegankelijkheidspagina op hun website aanraden. Een uitnodigende plek waar duidelijk staat wat kan en ook wat niet kan. Het is ook handig dat mensen met een beperking vooraf even contact opnemen. Als iemand graag dicht bij de ingang wil parkeren, of met een grotere groep komt, kun je daar misschien iets voor regelen. Ook interne communicatie is belangrijk: maak alle informatie over de toegankelijkheid goed vindbaar in het draaiboek. En zorg ervoor dat alle medewerkers, ook de vele vrijwilligers, ervan op de hoogte zijn.’

Foto: Coalitie voor Inclusie

Vond je dit artikel interessant?

Gemiddelde 5 / 5. totaal 2

Reageer (je reactie verschijnt na goedkeuring, vanwege spam)

Reacties (0)
Praat verder over dit onderwerp met deze expert(s):
Joost Groeneboer
Joost Groeneboer
Functie: Specialist Cultuurparticipatie
Expertise: cultuur- en erfgoedinstellingen,diversiteit en inclusie
joostgroeneboer@lkca.nl
030 711 51 25
Bekijk alle experts
Bijgewerkt op:
Gepubliceerd:
Deel dit artikel