Mijn tijd bij LKCA is in elk geval omgevlogen! We hebben de afgelopen jaren grote veranderingen doorgemaakt in onze manier van samenwerken, we zijn verhuisd, we hebben veel nieuwe collega’s gekregen en gewerkt aan onze diversiteit en inclusie. De laatste 1,5 jaar zijn me zwaar gevallen. Cultuureducatie en cultuurparticipatie hebben zo’n enorme klap gekregen van corona en van de regelgeving die zo slecht op deze werkvelden was afgestemd. Dat was frustrerend voor zoveel deelnemers en natuurlijk ook voor de professionals.

In zo’n grote crisis kun je als ondersteunend kennisinstituut gelukkig heel erg veel betekenen. We hebben veel met partners en het ministerie geschakeld om de regels steeds duidelijk te krijgen en die te kunnen communiceren aan iedereen in het land. Onze webpagina’s hierover hebben continu hoge bezoekcijfers en we beantwoorden via onze helpdesk ook veel vragen. Ook veel gemeenten belden ons, want voor hen waren de regels evenmin helder. Het is jammer dat het nodig was, maar wel geweldig dat we die rol konden spelen. Ook bijvoorbeeld door extra onderzoek te doen om de schade in beeld te brengen.

De komende tijd hopen we het veld ook goed te kunnen ondersteunen bij de herstart, bij het (opnieuw) werven van deelnemers, maar ook om de kracht van online werken te blijven benutten. Want dat heeft corona ons toch wel opgeleverd: meer zicht op de mogelijkheden die online werken biedt.

De coronatijd heeft nog extra laten zien dat het keihard nodig is om cultuur in het algemeen en cultuureducatie en cultuurparticipatie in het bijzonder op de politieke en maatschappelijke agenda te krijgen. Daar werken we al aan, maar we gaan daar de komende jaren nog meer energie op zetten. Het veld heeft coördinatie en praktische ondersteuning nodig om dat goed te kunnen agenderen. We bieden nu al online lobbycolleges en gaan samen met lokale organisaties en brancheorganisaties trainingen aanbieden. Verder werken we er actief aan om te zorgen dat cultuur wordt ingebed in programma’s als het Nationaal Programma Onderwijs en het Deltaplan Jeugd.

Om deze programma’s te ondersteunen is het nodig dat we de waarde en de effecten van cultuureducatie en cultuurparticipatie beter in beeld brengen, zodat organisaties en projecten deze kennis kunnen gebruiken om hun (potentiële) financiers te overtuigen. We beginnen dit voorjaar met een totaaloverzicht van alle mogelijke waarden van cultuur en onderbouwen vervolgens wat de effecten daarvan zijn met beschikbare bevindingen uit onderzoek. Op basis daarvan kijken we met het werkveld welke ondersteunende tools er nodig zijn. Een moeilijke, maar ook belangrijke ontwikkeling!

Ik ben een echte generalist en als directeur-bestuurder weet ik van heel veel dingen een beetje. Ik vind het zo geweldig om te werken met medewerkers en ook met partners die zoveel expertise hebben. Ik ben er trots op dat we zulke goede mensen in huis hebben, die met zoveel passie werken aan onze doelstelling. Het helpt enorm dat zij zo’n uitgebreid netwerk in het hele land hebben waarmee we samen kunnen optrekken voor de doorontwikkeling van cultuureducatie en cultuurparticipatie, én om de cultuursector diverser en inclusiever maken.

Toen we vorig jaar in zwaar weer zaten, kregen we zóveel steun. Als je dan die persoonlijke verhalen leest over wat LKCA voor professionals betekent, is dat heel bijzonder. Sommige teksten ontroerden me echt. Ik vind het geweldig dat ik leiding mag geven aan een organisatie die zoveel betekent voor mensen in de praktijk.