Waarom kunnen nog steeds niet alle mensen met een beperking terecht bij een muziekdocent?

Bijgewerkt op:
Gepubliceerd:
Deel dit artikel
Mensen met een beperking willen ook musiceren. Waarom is het voor hen zo moeilijk om aan passende muziekinstrumenten te komen? Of om les te nemen bij de lokale muziekschool? Marian van Miert en Melissa Bremmer geven drie inspirerende voorbeelden van hoe het ook kan.

Wanneer je praat over muziekbeoefening door en met mensen met een lichamelijke en/of fysieke beperking vallen al snel de termen ‘speciaal’ en ‘bijzonder’.  Maar hoe speciaal is het dat nog steeds niet alle mensen met een beperking als vanzelfsprekend bij de lokale muziekschool of muziekdocent terecht kunnen voor muziekles? Of kunnen meedoen met de plaatselijke harmonie of fanfare? Zijn mensen met een beperking zo bijzonder dat er nauwelijks muziekwinkels zijn die passende muziekinstrumenten voor ze hebben?

Vanuit het perspectief van inclusie maken mensen met een beperking per definitie deel uit van muziekeducatie. In inclusieve muziekeducatieve praktijken wordt ieders muzikale leerpotentieel gerespecteerd en wordt het leren en maken van muziek mogelijk gemaakt. Ongeacht iemands fysieke of cognitieve mogelijkheden, ongeacht iemands muzikale vaardigheden of ervaring, ongeacht iemands culturele achtergrond of leeftijd.

Inclusieve muziekbeoefening vraagt dan ook om de beste muziekdocenten en dirigenten. Mensen die maatwerk kunnen leveren. Die onderzoeken hoe muziekinstrumenten toegankelijk gemaakt kunnen worden en experimenteren met methodes en werkwijzen om het muzikale leerpotentieel van iemand ten volste tot ontwikkeling te laten komen. Innovatieve docenten en dirigenten die continu reflecteren op hun eigen beroepspraktijk en zichzelf uitdagen om kwaliteit te kunnen leveren.

Zowel nationaal als internationaal zijn er muziekeducatieve praktijken waarin dit op structurele wijze gebeurt.

Drie inspirerende voorbeelden

  1. De Nederlandse stichting My Breath My Music van Ruud van der Wel ontwikkelde de Magic Flute voor mensen met een spierziekte. Je bespeelt deze fluit door alleen het hoofd op en neer te bewegen. Ook bedacht de stichting een gitaar die je bespeelt met je adem. Zo kunnen mensen met een spierziekte samen op een podium staan met artiesten als Candy Dulfer en onlangs nog met het Nederlands Studenten Orkest in de Doelen.
  2. Het Finse Special Music Centre Resonaari, een muziekschool voor kinderen en volwassenen met een beperking, geeft wekelijks instrumentale – en bandlessen aan meer dan 250 leerlingen. Toen Resonaari merkte dat het lezen van het traditionele notenschrift een blokkade vormde voor sommige mensen, ontwikkelde het ‘Figurenotes’;  een nieuw notatiesysteem gebaseerd op kleuren en vormen. Dit nieuwe systeem maakt het mogelijk om muziek te lezen zonder kennis te hebben van de muziektheorie. Het systeem wordt inmiddels door allerlei doelgroepen over de hele wereld gebruikt.
  3. De Surrey Music Hub in London vroeg zich af waarom er geen buitenschools jeugdorkest was dat zelf muziek componeert en uitvoert voor kinderen en jongeren met een beperking. Het leidde in 2015 tot de oprichting van UP! orchestra. Het orkest voert inmiddels eigen werk uit in onder andere de Royal Albert Hall. Daarmee wordt onderstreept dat mensen met een beperking ook grenzeloos mooie muziek kunnen maken. In het kielzog van deze ontwikkeling wordt nu in september 2018 het Engelse National Open Youth Orchestra opgericht, het eerste inclusieve nationale jeugdorkest ter wereld. 

De Surrey Music Hub won onlangs de ‘Best Musical Initiative’ Award.
‘Speciale’ mensen die muziek willen maken zetten je aan het denken over wat muziek kan zijn, wat een muziekinstrument is, hoe je muziek onderwijst en wanneer je jezelf muzikant mag noemen. Inclusieve muziekpraktijken kunnen zo uitdagende plekken zijn voor verandering en vernieuwing én hebben de potentie om muziekeducatie voor iedereen beter te maken. Zonder beperking.

Voor verdere informatie zie:


Vond je dit artikel interessant?

Gemiddelde 0 / 5. totaal 0

Reageer (je reactie verschijnt na goedkeuring, vanwege spam)

Reacties (1)
Robert de Bruijne 25-09-2021

Door de vraag in de titel van dit stuk werd mijn aandacht getrokken. Tot mijn spijt moet ik constateren dat er in deze bijdrage geen poging wordt gedaan om een antwoord op de vraag te formuleren. Ik ben het er direct mee eens dat er op dit vlak nog heel veel te verbeteren is en tegelijkertijd zie ik heel veel kleinschalige initiatieven van de grond komen. Volgens mij begint het bij de opleiding van docenten - die hebben nooit geleerd om met een afwijkende leercurve om te gaan / ambities op een ander niveau te leggen en met deze groepen te werken. Binnen verenigingen is er denk ik enerzijds veel koud water vrees en anderzijds heeft men de handen vol om met de steeds schaarser wordende vrijwilligers de club zoals ie is te kunnen blijven draaien..... Uit ervaring kan ik melden dat het toevoegen van een G-orkest aan een muziekvereniging een verrijking voor de vereniging is. Als bestuurder van een vereniging, maar ook als vader van een ernstig meervoudig beperkte dochter wil ik wel stellen dat inclusie ook een doorgeschoten doel kan worden. Soms is het ook gewoon heel fijn om als mensen met een beperking met elkaar te zijn en dingen te doen. Circa 2 jaar geleden een discussie gehad met iemand van NSGK - die wilden niet bijdragen aan de oprichting van een G-orkest omdat ze van mening waren dat integratie in reguliere groepslessen en in de reguliere orkesten beter zou zijn. Ik durf te stellen dat daar niemand gelukkiger van zou zijn geworden. Gewoon waar het kan, speciaal waar het nodig is. Maar ook daarvoor moet nog best een lange weg worden afgelegd.

reageer
Marian van Miert & Melissa Bremmer 04-10-2021

Hartelijk dank voor je waardevolle reactie op ons artikel.
Je merkt terecht op dat we de vraag uit de titel niet direct beantwoorden maar een aantal voorbeelden geven, ter inspiratie van wat er mogelijk is.

Ondertussen, ruim 3 jaar verder, maken we stappen om de vraag uit de kop wel te kunnen beantwoorden. We willen namelijk de komende maanden een analyse maken van het cultuureducatieve veld. Daarmee hopen we de belemmeringen en kansen in kaart te brengen voor mensen met een beperking om deel te nemen aan cultuureducatie, waaronder muziek. We willen dan ook leren van de bestaande initiatieven zoals bijvoorbeeld jouw G-orkest en komen tot een agenda met actiepunten voor praktijk en beleid.

Ook organiseren we op 12 en 13 november een tweede editie van de conferentie My music ability, om aandacht te vragen voor dit belangrijke onderwerp, zie: https://www.lkca.nl/agenda/my-music-ability/?n=programma. Daarnaast verschijnt er binnenkort een tweede artikel op dit platform over dit onderwerp met goede voorbeelden uit Engeland en wat we daarvan kunnen leren.

We nodigen je van harte uit om met ons van gedachten te wisselen over hoe jij tegen dit onderwerp aankijkt. Je kunt contact met ons opnemen via email: marianvanmiert@lkca.nl

reageer
Praat verder over dit onderwerp met deze expert(s):
Marian van Miert (zij/haar/haar)
Marian van Miert (zij/haar/haar)
Functie: Specialist Cultuureducatie
Expertise: primair onderwijs,speciaal onderwijs
marianvanmiert@lkca.nl
030 711 51 45
Bekijk alle experts
Bijgewerkt op:
Gepubliceerd:
Deel dit artikel